XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Alabainan Bilintx-ek badakizki, komeni zaizkionean (eta ez sistemaz, Arana-ren eskolan bezala) laburdurak hitz-loturen diptongotan egitea (adibidez, kasu honetan: 10 silaba, ). (...)

Bestalde, bertsolaritzan (batez ere bertsolari ez-eskolatuetan) edozein sinkopa eta fonetismo sar daiteke.

Olerkari kultuek ez dute horrelakorik, sistemaz behintzat, onartuko (nahiz-eta dialektalismoetan jardun, logiko den bezala).

Bertsolarien fonetismo (ee = ie, oa = ua, ea = ie) eta sinkopazio-formula batzuk: .

Eta morfologiaren aldetik gaizki daude partizipiodun formulok (silaba bat gehiago sartzearren eginak): , etab.

Horrelako trakeskeriak eta erremedio merkeak ez dira topatzen, gehienbat, Lizardi gisako olerkarietan....

Kanta zaharretan, Gaztelu-k ongi probatu duenez, azentu-oina da funtsezko neurkeraren irizpidea.

Berak dio: Gaztelu, Musika ixilla, op. c. 252 or..

Oihenarte-ri buruz hau esaten genuen beste toki batetan: .